Altana na działce w ROD - 03.02.2016. Temat altany działkowej i tego, jakie powinna spełniać wymagania jest bardzo często poruszany na łamach wszystkich mediów związkowych. Niemniej jednak u wielu osób, a zwłaszcza nowych działkowców, ciągle wzbudza zainteresowanie i dostarcza wielu wątpliwości, dlatego po raz kolejny kompleksowo Miałem takie przypadki.Jedynym wyjściem jest wpuścić od góry w istniejącą rurę drugą rurę z uszczelkami i odpowiednimi wąsami rozpierającymi ją wewnątrz większej rury.Najczęściej jest to rura fi60,więc w 120-130 (bo takie najczęściej zamurowują budowlańcy) wejdzie.Gorzej,kiedy potrzeba tam dać fi80. Posty: 38. Odmrożenie gazem LPG na stacji paliw. Witam, Chciałbym się dowiedzieć co mogę zrobić w danej sytuacji,która zaistniała kilka dni temu. Otóż na stacji paliw tankowałem gaz LPG (nie jestem pracownikiem i nie mam żadnych uprawnień). Podłączyłem pistolet, rozpocząłem tankowanie po czym na kwocie 1.82zł ustało i Cylinder z gazem Soda Stream butla, nabój CO2 425g. od Super Sprzedawcy. Stan. Nowy. 109, 99 zł. zapłać później z. sprawdź. 117,98 zł z dostawą. Produkt: Nabój CO2 SodaStream Quick Connect. Statek towarowy w ubiegłą sobotę uderzył czołowo w zamkniętą bramę śluzy na Renie w Badenii-Wirtembergii (Niemcy). Sterująca nim kobieta miała być w momencie zdarzenia pod wpływem Dla przykładu w sprawie, w której zapadł w/w wyrok Sądu Najwyższego wartość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z sieci wodociągowej i kanalizacyjnej ustalono w oparciu o wartość amortyzacji sieci oraz szacunkowych dochodów ze sprzedaży wody i odbioru ścieków. Jak wskazano w uzasadnieniu, był to jedyny sposób ustalenia tego Va5FFoJ. Na obszarach, na których występują złoża gazowe (a także inne bogactwa naturalne), pozwolenie na budowę lub rozbudowę wymaga, zgodne z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 228, poz. 1947 ze zm.), koncesji państwa, do którego należy prawo do złóż. Z reguły w koncesji znajduje się zapis, że nie narusza ona praw właścicieli nieruchomości gruntowych. To oznacza, że właściciel koncesji musi porozumieć się z właścicielem nieruchomości, na której mają być dokonywane odwierty. Na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) posiadacz koncesji ma możliwość zajęcia gruntu bez opłat, poprzez żądanie ograniczenia prawa własności i umożliwieniu poszukiwań i wydobywania kopalin. Starosta może wydać wtedy taką decyzję, ale nie na dłużej niż na 12 miesięcy. Po tym czasie posiadacz koncesji ma obowiązek przywrócić działkę do stanu poprzedniego. Jeżeli mu się to nie uda (co jest raczej pewne), właścicielowi gruntu przysługuje prawo domagania się odszkodowania. Wysokość odszkodowania ustala starosta i jest ono ustalenie w stosunku do zmniejszenia wartości działki, na skutek prowadzenia na niej prac odwiertniczych czy innych. Może się jednak okazać, że na skutek prac prowadzonych przez posiadacza koncesji działka, na której znajdują się złoża surowców naturalnych, nie nadaje się już do celów, którym miała służyć właścicielowi (np. do budowy domu) .W takim wypadku właściciel gruntu może zwrócić się bądź do posiadacza koncesji, bądź do starosty o wykup działki bądź jej stosownej części. A zatem złoża surowców naturalnych na działce mogą przynieść jej właścicielowi dochód w postaci albo wynagrodzenia (czynszu dzierżawnego), albo odszkodowania, albo wreszcie w postaci wynagrodzenia za sprzedaż działki. Za udostępnienie gruntu lub korzystanie z niego należy się wynagrodzenie, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego (w skrócie: Takie wynagrodzenie powinno być ustalone przed zajęciem gruntu. Natomiast odszkodowanie powinno być ustalone wstępnie i rozliczane po zakończeniu prac inwestycyjnych. Wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości regulują następujące przepisy Art. 55 – nakłady na pożytki; Art. 145 – droga konieczna; Art. 224, 225 – bezumowne korzystanie z nieruchomości; Art. 229, 231 – nakłady na cudzym gruncie; Art. 291 – zmiana treści służebności gruntowej; Art. 294, 295 – zniesienie służebności gruntowej; Art. 305² – ustanowienie służebności przesyłu. Wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości, w przeciwieństwie do odszkodowania, nie obejmuje utraconych korzyści. Przy określaniu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z gruntu podstawą są czynsze dzierżawne (najmu) określane w poszczególnych latach, w których się należały. Wynagrodzenie z tytułu czasowego zajęcia gruntu, na którym znajdują się złoża surowców naturalnych, związane jest z udostępnianiem gruntu celem realizacji prac inwestycyjnych. Zgodnie z treścią przepisu 224 § 2 i art. 225 samoistny posiadacz obowiązany jest względem właściciela do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy. Wynagrodzenie to powinno odpowiadać stawkom rynkowym za korzystanie z rzeczy tego samego rodzaju, którymi są czynsze najmu (dzierżawy). Stawki czynszu najmu (dzierżawy) powinny uwzględniać sposób i częstotliwość korzystania z powierzchni gruntu w strefie ochronnej przez posiadacza koncesji, tzn. powinny być proporcjonalne do stopnia ingerencji posiadacza w prawa własności. W przypadku odszkodowania z tytułu czasowego zajęcia gruntu szkodą jest powstała różnica między stanem majątkowym właściciela gruntu a tym stanem, jaki zaistniałby, gdyby szkoda nie nastąpiła. Istotą naprawienia szkody jest wyrównanie tej różnicy: przywrócenie stanu poprzedniego lub wypłata odszkodowania. W myśl art. 361 § 2 składnikami szkody są strata oraz utracone korzyści. Strata oznacza pomniejszenie majątku poszkodowanego lub zmniejszenie ich wartości. Strata jest interpretowana jako szkoda rzeczywista. Utracone korzyści oznaczają szkodę polegającą w szczególności na nieuzyskaniu pożytków naturalnych (np. płodów rolnych) i cywilnych (czynszu), które rzecz przynosi (art. 53 Wartość odszkodowania określana jest według stanu nieruchomości z dnia zaistnienia szkody, poziomu cen z daty jego ustalenia. Wycena odszkodowań zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa powinna być wykonywana w dwóch etapach: Wycena wstępna (przed rozpoczęciem robót budowlanych) – na podstawie dokumentacji technicznej; Wycena końcowa (po zakończeniu prac budowlanych i przekazaniu właścicielowi zajętej części nieruchomości). Zgodnie z art. 21 Konstytucji RP odszkodowanie musi być słuszne, czyli: Sprawiedliwe – żadna ze stron postępowania nie może być uprzywilejowana. Ekwiwalentne – współmierne do wartości rzeczy utraconej. Odtwarzające – powinno odtworzyć rzecz utraconą. Jeśli chodzi o wynagrodzenie z tytułu stałego zajęcia gruntu: stałe zajęcie gruntów pod rury czy linie przesyłowe itp. zobowiązuje posiadacza koncesji do wypłaty okresowych lub jednorazowych wynagrodzeń z tytułu służebności przesyłu. Inwestor może korzystać z trybu służebności w przypadku niemożliwości pozyskania praw do nieruchomości w drodze umownej. Na wartość prawa służebności przesyłu składa się wartość szkody trwałej, równa zmniejszeniu wartości nieruchomości z tytułu lokalizacji urządzenia infrastruktury technicznej i trwałego ograniczenia sposobu jej użytkowania, oraz wynagrodzenie za dalsze korzystanie ze strefy ochronnej przez posiadacza koncesji, równe skapitalizowanemu, rocznemu strumieniowi dochodu z czynszu najmu (dzierżawy) tej strefy ochronnej. Należy pamiętać, że służebność przesyłu jako ograniczone prawo rzeczowe obciąża całą nieruchomość, chociaż dotyczy przeważnie pasa strefy ochronnej (pasa technologicznego). Stąd przy ustalaniu wynagrodzenia z tytułu ustanowienia prawa służebności uwzględnia się zmniejszenie wartości całej nieruchomości. Ustalenie stawki comiesięcznego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu uwzględnia następujące elementy wynagrodzenia: wynagrodzenie za wyłączenie gruntu z użytkowania lub współużytkowanie; zadośćuczynienie za zmniejszenie wartości całej nieruchomości, a nie tylko zajętej, na której zostanie posadowiona infrastruktura; rekompensata za utracone korzyści, które właściciel mógłby uzyskać, gdyby nie budowano infrastruktury; rekompensata za zmianę dotychczasowej funkcji nieruchomości na funkcję o mniejszej wartości; pogorszenie warunków korzystania z nieruchomości na skutek posadowienia infrastruktury przesyłowej. Jak wynika z powyższego, w Pani przypadku występuje zarówno czasowe, jak i trwałe zajęcie działki, na której znajdują się złoża surowców naturalnych – wobec czego zgodnie z ustawą o gospodarowaniu nieruchomościami korzystnie dla Pani byłoby zawrzeć ugodę, na podstawie której powinno zostać ustalone wynagrodzenie i odszkodowanie z następujących tytułów: opłata za wejście na grunt oraz pogorszenie warunków korzystania z nieruchomości w okresie trwania inwestycji; miesięczny czynsz za dzierżawę gruntów (czasowe zajęcie gruntu) w okresie wykonywania prac inwestycyjnych; odszkodowanie za zniszczenie oraz utracone korzyści z tytułu zajęcia gruntu; odszkodowanie za rekultywację i głęboszowanie zniszczonego terenu oraz przywrócenie go do stanu pierwotnego; wynagrodzenie z tytułu trwałego ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości – z tytułu ustanowienia służebności przesyłu wraz z określeniem podmiotu na rzecz, którego owa służebność ma zostać ustanowiona, na czym miałoby polegać uprawnienie właściciela infrastruktury do korzystania z Pani nieruchomości wraz z określeniem terminu, w którym ma być wykonana służebność, oraz miesięcznego wynagrodzenia za ustanowienie służebności. Wszystkie te warunki ustalane są drogą negocjacji, ale powinny się opierać na opinii rzeczoznawcy majątkowego. W przypadku niedojścia do porozumienia spór rozstrzyga właściwy sąd powszechny. Natomiast kwestia usadowienia budynku od urządzenia przesyłowego uzależniona jest od tego, czy przesyłany gaz jest wysoko-, średnio- czy niskociśnieniowy. Dopuszczalna odległość budynku od odwiertu wynosi odpowiednio 0,5 m, 1,5 m i 4 m. Określone jest to w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Odwiert jest sytuacją tymczasową, aż do zainstalowania urządzenia przesyłowego, a dopiero od niego liczymy odległość budynku. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Kopiąc dziurę pod płot, uszkodziłem rurę z gazem. Słupek był 1,5 m dalej niż miała być rura zgodnie z planem. Po naprawie przez gazociąg zostałem obciążony fakturą za naprawę w kwocie 700 zł. Czy mogę się odwołać od decyzji, mając za argument niezgodne oznaczenie biegnącej rury? Czy mogę wnioskować o usuniecie całej linii, która umiejscowiona jest na mojej działce? Nie korzystam z gazu, a przy jakichkolwiek pracach w ogrodzie jest zagrożenie, że mogę ją przerwać. Odpowiedzialność za szkodę – umiejscowienie rury z gazem Sprawa wygląda następująco: linia oznaczająca przebieg gazociągu była nieprawidłowo oznakowana, co spowodowało uszkodzenie gazociągu. Zastosowanie w tej sprawie będzie miał art. 415 Kodeksu cywilnego: „kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia”. Art. 415 normuje podstawową zasadę odpowiedzialności opartej na winie sprawcy szkody. Za szkodę odpowiada osoba, której zawinione zachowanie jest źródłem powstania tej szkody. Wina jest pojęciem odnoszącym się do sfery zjawisk psychicznych sprawcy, dlatego też określa się ją jako znamię podmiotowe czynu. Jak to już wskazano, dopiero czyn uznany za bezprawny może być rozważany w kategoriach winy. W ostatnim czasie zyskuje przewagę stanowisko, aby w nauce prawa cywilnego posługiwać się kategoriami analogicznymi do pojęcia winy w prawie karnym. Na gruncie tej dziedziny prawa przedstawiane są dwie koncepcje winy: psychologiczna i normatywna. Ta ostatnia przeważa w nauce o deliktach cywilnych. Wychodząc z tego założenia, można przyjąć, że przez winę rozumie się naganną decyzję człowieka, odnoszącą się do podjętego przez niego bezprawnego czynu (zob. Z. Radwański, Zobowiązania, s. 172). Sprawcy bezprawnego czynu stawia się więc zarzut, że jego decyzja była naganna w konkretnej sytuacji W obszarze deliktów prawa cywilnego rozróżnia się, podobnie jak w prawie karnym, dwie postacie winy, tj. winę umyślną i nieumyślną. Wina umyślna a uszkodzenie rury Przy winie umyślnej sprawca ma świadomość szkodliwego skutku swego zachowania się i przewiduje jego nastąpienie, celowo do niego zmierza (łac. dolus directus) lub co najmniej się na wystąpienie tych skutków godzi (łac. dolus eventualis). Tak rozumiana wina umyślna występuje przykładowo w art. 777, 801, 849 i 852 i in. Wina nieumyślna a uszkodzenie rury Przy winie nieumyślnej sprawca wprawdzie przewiduje możliwość wystąpienia szkodliwego skutku, lecz bezpodstawnie przypuszcza, że zdoła go uniknąć, albo też nie przewiduje możliwości nastąpienia tych skutków, choć powinien i może je przewidzieć. W obu formach mamy do czynienia z niedbalstwem (culpa). Pojęcie niedbalstwa więc wiąże się w prawie cywilnym z niezachowaniem wymaganej staranności. Dla oceny, kiedy mamy do czynienia z winą w postaci niedbalstwa, decydujące znaczenie ma miernik staranności, jaki przyjmuje się za wzór prawidłowego postępowania. W tej kwestii podstawowe znaczenie ma art. 355, który, jako przepis ogólny, odnosi się nie tylko do odpowiedzialności kontraktowej, ale i deliktowej. Umiejscowienie rury niezgodne z planem Zgodnie z art. 355 dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Ta formuła ma podstawowe znaczenie jako wzorzec wymaganego zachowania dla każdego, kto znajduje się w określonej sytuacji. Ten wzorzec, kreowany na podstawie reguł współżycia społecznego, przepisów prawnych, zwyczajów, swoistych „kodeksów zawodowych”, pragmatyk zawodowych itp., ma charakter obiektywny (abstrakcyjny). Zarzut niedbalstwa będzie więc uzasadniony wówczas, gdy sprawca szkody zachował się w sposób odbiegający od modelu wzorcowego, ujmowanego abstrakcyjnie. Oceny staranności, jakiej można wymagać od sprawcy szkody, dokonuje się odnosząc wzorzec postępowania do okoliczności, w jakich działał sprawca szkody, przy czym odrzuca się właściwości ściśle związane z osobowością sprawcy, np. jego charakter, nawyki, temperament itp. Jest to zatem ocena in abstracto, lecz dokonana w odniesieniu do konkretnych okoliczności, w jakich działał sprawca. Dopiero ustalenie, że w konkretnych okolicznościach sprawca szkody mógł zachować się w sposób należyty, uzasadnia postawienie mu zarzutu nagannej decyzji. Jeśli faktycznie przebieg gazociągu był błędnie oznakowany, to trudno Panu zarzucić winę, a co za tym idzie obciążyć Pana kosztami naprawy, ale obawiam się, że firma przesyłowa skieruje sprawę do sądu, i tam będzie się Pan musiał bronić, zapewne nie sam, tylko zechce Pan ustanowić pełnomocnika. A koszty mogą przewyższyć znacznie te 700 zł. Co do usunięcia gazociągu – nie jest to takie proste. Firma przesyłowa może obecnie żądać ustanowienie służebności przesyłu, oczywiście za wynagrodzeniem dla Pana, Pan także może żądać uregulowania takiej kwestii sądownie lub umownie, za wynagrodzeniem, ale obawiam się, że z uwagi na tzw. dobro społeczne i fakt, że gazociąg służy użytkowi publicznemu, takie żądanie nie znajdzie uzasadnienia i poparcia w sądzie. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Odszkodowania za słupy i rury na działce [ Nawet 90 % działek na których stoją urządzenia energetyczne, gazowe czy wodociągowe, nie ma uregulowanego stanu prawnego. Właściciele gruntów coraz częściej kierują do sądów pozwy o odszkodowania za bezprawne – zdaniem właścicieli nieruchomości – korzystanie z nieruchomości. Tematyka dotycząca potencjalnych roszczeń związanych z posadowieniem urządzeń przesyłowych jest wciąż aktualna, tym bardziej że z biegiem lat wzrasta świadomość prawna właścicieli nieruchomości. Do przedsiębiorców energetycznych wpływa coraz więcej uzasadnionych roszczeń, dotyczących zapłaty za bezumowne korzystanie z nieruchomości lub roszczeń o odpłatne ustanowienie służebności przesyłu. Jak starać się o odszkodowanie? Zacząć trzeba od sprawdzenia ksiąg wieczystych, w których może znajdować się informacja o ustanowieniu służebności na rzecz zakładu energetycznego, firmy wodociągowej lub gazowni. Jeśli takiej wzmianki nie ma – należy wysłać do przedsiębiorstwa przesyłowego wezwanie przedprocesowe do usunięcia infrastruktury posadowionej na cudzym gruncie i zażądać wypłaty odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości. Niezależnie od daty umieszczenia urządzeń przesyłowych na działce, właściciel może dochodzić odszkodowania jedynie za ostanie 10 lat – gdyż po tym okresie roszczenia ulegają przedawnieniu i taki zarzut praktycznie na 100% zostałby podniesiony przez przedsiębiorstwo przesyłowe. Należy jednak pamiętać, że zakład, który wybudował infrastrukturę, może zasiedzieć prawo służebności: po 20 latach jeśli stało się to w dobrej wierze i po 30 – w przypadku zasiedzenia w złej wierze. W ten sposób przedsiębiorstwo przesyłowe nabywa tytuł prawny, co sprawia, że właściciel nieruchomości nie ma szans na odszkodowanie. Stwierdzenie zasiedzenia ma charakter deklaratoryjny. Istotny jest nie sam moment dokonania wpisu do księgi wieczystej działki, lecz istotny jest upływ czasu jaki minął od posadowienia urządzeń przesyłowych. Nie zawsze jednak, gdy minęło już 30 lat, wszystko jest stracone. Warto zwrócić tu uwagę na postanowienie Sądu Najwyższego z 10 kwietnia 2008 roku. Dotyczy ono sytuacji, gdy przez jakiś czas – przed 1 października 1990 r., – nieruchomość była własnością Skarbu Państwa. Tak było, gdy właściciele przekazywali państwu swoje działki, a potem je odzyskiwali. Podobnie jest w przypadku rolników którzy kupili ziemię np. po byłych PGR-ach. Zakłady energetyczne i gazowe, odmawiając odszkodowań, często powołują się na decyzje administracyjne wydawane kilkadziesiąt lat temu. Sądzą, że nie mają więc zobowiązań wobec właścicieli. Owszem, takie decyzje administracyjne komplikują sprawę, lecz nie powinny zniechęcać do dochodzenia swoich praw. Przedsiębiorstwo, które dysponuje taką decyzją powinno powiadomić, kiedy i na jakiej podstawie i przez kogo została wydana. W praktyce wygląda to tak, że to właściciel musi samodzielnie odnaleźć takie informacje. Może się również okazać, że owa decyzja, na którą powołuje się przedsiębiorstwo, została wydana niezgodnie z prawem. Odszkodowania nie da się uzyskać w przypadku gdy firmy mają zgodę na budowę rury lub postawienie słupa, którą wiele lat temu podpisał poprzedni właściciel nieruchomości. Jednak również warto sprawdzić, czy taka zgoda została faktycznie wydana. Co warto wiedzieć? Kodeks Cywilny reguluje służebność przesyłu w sposób ułatwiający firmom inwestycje. Pozwala przedsiębiorstwom obciążyć nie swój grunt tzw. służebnością. Warunkiem jest, porozumienie zakładu z właścicielem działki, który odpłatnie lub bezpłatnie pozwoli mu na inwestycję. Jeśli właściciel zgody nie udzieli o ustaleniu służebności – zadecyduje o tym sąd. Często się zdarza, że właściciel sam wylicza odszkodowanie na podstawie wartości mkw. gruntu. Jest to błąd, gdyż odszkodowanie oblicza się bowiem w oparciu nie o cenę ziemi, a o wysokość czynszu dzierżawnego, jaki właściciel mógłby pobierać za ten teren. Zawsze lepiej jest zamówić wycenę u biegłego, wyjaśniając dokładnie na jaką okoliczność sporządzany jest operat szacunkowy, niż dokonywać obliczeń samodzielnie. Ustalenie służebności jest wpisywane do księgi wieczystej. Oznacza to, ze każdy następny nabywca tej nieruchomości, będzie wiedział, że nieruchomość jest już obciążona takim prawem i że nie może skutecznie wystąpić z nowymi roszczeniami wobec przedsiębiorstwa przesyłowego. Treści dostarcza: Omega Kancelarie Prawne Sp. z Trwają prace zespołu roboczego analizującego kwestie związane z budową odcinka gazociągu na terenie gminy Mogielnica. Podczas prac omawiane i negocjowane są przede wszystkim kluczowe kwestie dla właścicieli działek, na których planowana jest budowa gazociągu, m. in. sprawa odszkodowań. Ingerencja w działkiBudowa gazociągu wiąże się z bardzo dużą ingerencją w grunt. Nitka ma powstać także na działkach, na których obecnie rosną sady. Trzeba więc wyrwać część drzewek, usunąć konstrukcje podtrzymujące i przeciwgradowe, przewody i magistrale nawodnieniowe. Nic dziwnego, że właściciele są pełni obaw. Przypomnijmy, że według danych udostępnionych przez inwestora, państwową spółkę Gaz System, pas montażowy może mieć szerokość 27 metrów. Z kolei już po zakończeniu inwestycji nie będzie można sadzić drzewek w pasie o szerokości 12 metrów (po 6 metrów od rury z obu stron).Co z konstrukcjami?– Podczas tych spotkań roboczych z przedstawicielami Gaz Systemu i projektantami udało się wypracować kilka rozwiązań. Zaczęliśmy od dokładnego przedstawienia im, jak wyglądają tutejsze sady. Omawialiśmy kwestie nawodnienia czy konstrukcji po to, by projektanci mieli jakąś wiedzę na ten temat. Nie jest to przecież kwestia tylko wyrwania kilku drzew, ale i urządzeń towarzyszących. Trzeba przede wszystkim umożliwić korzystanie sadownikom z pozostałej części działek – informuje Robert Lipiec, radny powiatu grójeckiego i uczestnik ważną sprawą jest termin prac. Podczas spotkań padła sugestia, by zacząć je po zbiorach. – Chodzi tu nie tylko o sam zbiór, ale i o to, by drzewa nie były obciążone jabłkami. Jeśli usunie się kilka słupów, gdy jabłka wiszą na drzewkach, to po prostu rzędy runą. Po zbiorach nie będzie takiego problemu. Zresztą wykonawca zostanie zobligowany do odtworzenia konstrukcji. Będzie mógł to zrobić w okresie późnojesiennym czy zimowym, gdy w sadach nie wykonuje się aż tylu prac – tłumaczy Robert odszkodowanie?Podczas ostatniego spotkania grupy roboczej, które odbyło się Sadkowicach, rozmawiano także o odszkodowaniach. Właścicieli gruntów bardzo niepokoiła informacja, że pieniądze otrzymają dopiero po zakończeniu całej inwestycji. Z uwagi na rozmach i fakt, że jest to zadanie bardzo skomplikowane (mowa o montażu rury na odcinku kilkuset kilometrów, od Gustorzyna w woj. kujawsko-pomorskim do Wronowa w woj. lubelskim), mógłby to być nawet okres kilku lat. Oznaczałoby to bardzo duże straty dla sadowników i zachwianie płynności finansowej przynajmniej niektórych gospodarstw.– Proponowaliśmy, by właściciele otrzymali odszkodowania przed rozpoczęciem prac, chociaż w formie zaliczek. Na forum zespołu roboczego uzyskaliśmy odpowiedź od inwestora, że z uwagi na podstawę prawną realizowanej inwestycji (specustawa gazowa) nie ma takiej możliwości. W toku prowadzonych rozmów otrzymaliśmy deklarację, iż protokoły końcowe będą spisywane po zejściu wykonawcy robót z danej nieruchomości a nie dopiero po zakończeniu całej inwestycji, która trwa około 2 lat. Inwestor, posiadając kompletną dokumentację będzie ją niezwłocznie przekazywał do wojewody. Z ostatnich informacji, które otrzymałem od przedstawicieli inwestora wynika, że wojewoda zgodził się wszczynać postępowania odszkodowawcze natychmiast po otrzymaniu kompletnej dokumentacji. To znacznie przyśpieszy proces odszkodowawczy, w tym wypłatę rekompensat tj. jeszcze przed zakończeniem budowy całego gazociągu. Czekamy teraz na odpowiednie pisma od wojewody mazowieckiego w tej sprawie – tłumaczy radny powiatowy. Na obecną chwilę nie wiadomo, jak wysokie będą odszkodowania dla właścicieli i dotacjeWciąż jest jeszcze wiele kwestii do ustalenia w związku z budową gazociągu. Na ostatnim spotkaniu roboczym obecni byli też przedstawiciele Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR). Do omówienia jest bowiem sprawa zgłaszania gruntów przewidywanych pod gazociąg do dopłat bezpośrednich. Jeszcze bardziej skomplikowany – w kontekście wywłaszczenia części działek – może być temat realizacji programów ARiMR typu Premia dla młodych rolników czy Modernizacja gospodarstw rolnych. Wciąż jednak nie ma informacji, w jaki sposób rządowa agenda rozwiąże ten problem. Otrzymane przez działkowca odszkodowanie "za naniesienia roślinne i budowlane" z tytułu likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego (ROD) przyznane na podstawie art. 25 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, nie jest zwolnione z PIT. Odszkodowanie to jest dla działkowca przychodem z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2019 r. (sygn. Tym samym Dyrektor KIS nie zgodził się z podatnikiem wnioskującym o interpretację, że to odszkodowanie jest zwolnione z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Polecamy: PIT 2019. Komentarz NOWOŚĆ na Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ! Likwidacja rodzinnego ogrodu działkowego i odszkodowania dla działkowców Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (ustawa o ROD), nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność. Działkowcem (w myśl przepisów ustawy o ROD) jest pełnoletnia osoba fizyczna uprawniona do korzystania z działki w rodzinnym ogrodzie działkowym na podstawie prawa do działki. W przypadku likwidacji ogrodów działkowych, osobom będącym użytkownikami działek przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania za stanowiące ich własność nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działkach. Postępowanie związane z likwidacją rodzinnego ogrodu działkowego i ustaleniem odszkodowania z tego tytułu określają przepisy ustawy o ROD. Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o ROD, podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić działkowcom odszkodowanie za składniki majątkowe, znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność oraz za prawa do działki w ROD. Odszkodowanie to jest pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowo powstałym ROD (bo co do zasady podmiot likwidujący obowiązany jest na mocy art. 21 ustawy o ROD do odtworzenia ROD w innym miejscu). Na mocy art. 25 ust. 2 ustawy o ROD, przepis art. 22 ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej. Szczególnym trybem likwidacji przewidzianym w ustawie o ROD, jest likwidacja ogrodu działkowego lub jego części w związku z realizacją roszczenia osób trzecich (tak było w stanie faktycznym rozpatrywanym przez Dyrektora KIS). Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o ROD, w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej, nie stosuje się przepisu art. 21 (tj. nie ma obowiązku odtworzenia ROD i przyznania działkowcom działek zamiennych), jeżeli Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego występowały jako właściciel nieruchomości w dniu nabycia do tej nieruchomości tytułu prawnego przez stowarzyszenie ogrodowe lub w dniu, w którym ROD stał się ogrodem stałym w rozumieniu ustawy z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. z 1996 r., poz. 390, z późn. zm.). Na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy o ROD, w przypadku likwidacji ROD, o której mowa w ust. 1, przepis art. 22 ust. 1 (dot. odszkodowań) stosuje się odpowiednio. Odszkodowanie dla działkowca za stanowiące jego własność składniki majątkowe znajdujące się na działce (tj. w szczególności za posadzone rośliny i budynki, czy inne urządzenia) nie jest w tym przypadku pomniejszone o wartość prawa do działki zamiennej. Obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest podmiot, który występował jako właściciel nieruchomości w dniu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 (czyli Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego). Ustalenie odszkodowań następuje w drodze decyzji. Zgodnie z art. 25 ust. 3 pkt 1 ustawy o ROD, organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest w przypadku gdy podmiotem obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest Skarb Państwa - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. Nie wszystkie odszkodowania zwolnione z PIT Co do zasady otrzymane przez osobę fizyczną odszkodowanie jest podlegającym opodatkowaniu przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Jednak niektóre rodzaje odszkodowań są zwolnione z podatku dochodowego na mocy z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, zwolnione z PIT są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, z wyjątkiem (te wyjątki nie są więc zwolnione z PIT): a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym, d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c, g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe. Organy podatkowe i sądy administracyjna podkreślają w tym przypadku, że dla zwolnienia odszkodowania z PIT nie wystarczy, aby w przepisach prawa określone były same tylko przesłanki powodujące powstanie roszczenia o odszkodowanie lub zadośćuczynienie, konieczne jest również wskazanie wysokości tych odszkodowań a przynajmniej zasad ich ustalania. W ustawie o PIT nie ma definicji pojęcia odszkodowanie. Trzeba w tym przypadku odwołać się do przepisów prawa cywilnego – a więc w szczególności do Kodeksu cywilnego. W rozumieniu tych przepisów świadczenia odszkodowawcze to świadczenia mające na celu naprawienie wyrządzonej szkody. Szkodą jest natomiast uszczerbek (majątkowy lub niemajątkowy) jakiego doznał poszkodowany wbrew jego woli we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Uszczerbek niemajątkowy jest określany terminem „krzywda”. Pod tym pojęciem należy rozumieć wszelkie negatywne przeżycia człowieka wyrażające się zarówno w cierpieniu fizycznym, jak i psychicznym, wywołane czynem niedozwolonym. Do naprawienia krzywdy odnosi się termin „zadośćuczynienie”, natomiast „odszkodowanie” wiąże się z naprawieniem uszczerbku majątkowego. W tym kontekście Dyrektor KIS zauważył, że przepisy ustawy o ROD (w szczególności art. 25) nie zawierają norm określających zasady ustalania (obliczania) kwoty odszkodowania dla działkowców za likwidowane ROD. Nie ma też tu odesłania do innych przepisów w tym zakresie (np. do art. 22 ust. 2 ustawy o ROD, odnoszącego się do ustalenia wysokości odszkodowania w wyniku uzyskania opinii biegłego). Dyrektor KIS powołał się też na wyrok NSA z 16 stycznia 2018 r. (sygn. akt II FSK 1123/16). W tym wyroku NSA zaaprobował stanowisko zgodnie z którym dla spełnienia się warunków zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT konieczne jest, aby odrębny przepis (odrębny względem ogólnych zasad prawa cywilnego) wskazywał konkretną wysokość odszkodowania lub sposób, w jaki należy je ustalić (podobnie: wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 1122/16, wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt. II FSK 978/16). Wobec powyższych argumentów Dyrektor KIS stwierdził, że otrzymane przez działkowca odszkodowanie z tytułu likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego przyznane na podstawie art. 25 ustawy o ROD, nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odszkodowanie to powinno być opodatkowane (jako „przychód z innych źródeł”) na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.

odszkodowanie za rurę z gazem na działce